وکیل ازدواج موقت

وکیل نوین ، سامانه معرفی وکیل در سراسر کشور

معرفی دعوای ازدواج موقت

مطابق قانون حمایت خانواده، اصل بر نکاح دائم بوده و نکاح موقت به صورت فرعی پذیرفته شده است.

عقد موقت، یکی از عقود مطروحه در قانون مدنی، مشروط به شرایط ویژه در فصل ششم به صورت مختصر

به مقدمات این عقد با مواد ۱۰۷۵، ۱۰۷۶، ۱۰۷۷ ورود و سپس در مواد ۱۰۹۵، ۱۰۹۶، ۱۰۹۷، ۱۰۹۸ به

بررسی شرایط بطلان و بذل نکاح در عقد مزبور می پردازد.

مبحث اول: مفهوم وارکان ازدواج موقت

گفتار اول: عقد موقت

نکاح موقت: عبارت از اینکه زوجین، قصد انشاء را مقرون به دلالت بر (نکاح موقت) نمایند که تعیین مدت

عقد، میزان مهر با تراضی و به مباشرت زوجین بوده و این موضوع مستلزم نگارش و حضور شهود نمی باشد.

گفتار دوم: ارکان ازدواج موقت

دو رکن اساسی برای صحت عقد ازدواج موقت وجود دارد که باید در زمان انعقاد عقد مورد توجه قرار گیرد.

١. تعیین مدت: در این خصوص مقنن در ماده ۱۰۷۶ ق.م. مقرر داشته است «مدت نکاح منقطع باید کاملا معین شود» در صورتی که در عقد

نکاح مدت تعیین نشود چون «ذکر مدت امری علاوه است و مادامی که به اثبات نرسد نکاح بدون مدت

(دائم) تلقی خواهد شد؛ بنابراین در زمان بروز اختلاف و مرافعه بار اثبات به عهده کسی است که مدعی امر زائد تعیین مدت است»

٢. تعیین مهریه: ماده ۱۰۷۷ قانون مدنی احکام راجع مهر را به فصل مربوطه ارجاع داده است با بررسی

این موضوع در فصل هفتم قانون مدنی درمی یابیم که اگر در ازدواج موقت مهر تعیین نشود از موجبات

بطلان عقد نکاح موقت می باشد و اگر نزدیکی صورت نگرفته باشد زن مستحق مهریه نیست و اگر گرفته

باشد شوهر می تواند آن را مسترد نماید البته در صورت جهل زن به فساد نکاح و وقوع نزدیکی مستحق مهرالمثل خواهد.

مبحث دوم:ویژگی های خاص ازدواج موقت

گفتار اول: عدم حق ارث برای زوجین

در عقد موقت با وجود فوت هر یکی از طرفین در مدت ازدواج طرف دیگر از آن ارث نمی برد؛ چرا که

مطابق ماده ۹۴۰ قانون مدنی صرفا زوجین با زوجیت دائم و در صورت عدم وجود موانع ارث از یکدیگر

ارث می برند؛ بنابراین با تکیه بر مفهوم مخالف ماده می توان گفت که حق ارث برای زوجین نکاح موقت وجود ندارد.

گفتار دوم: عدم وجوب نفقه

در صورتی که زنی به عقد موقت مردی درآید و به زبان عامیانه صیغه وی گردد نفقه به وی تعلق

نمی گیرد مگر اینکه آنان توافق به پرداخت نفقه کرده باشد همان طوری که ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی

به این موضوع تصریح دارد بدین صورت که «در عقد انقطاع زن حق نفقه ندارد، مگر اینکه شرط شده یا آنکه عقد مبنی بر آن جاری شده باشد.»

گفتار سوم: عدم نیاز به صدور حکم گواهی عدم سازش

در نکاح دائم، اتمام رابطه زوجیت نیاز به وقوع طلاق دارد و طلاق ایقاعی تشریفاتی است و نیاز به

تشریفاتی همچون صدور حکم گواهی عدم سازش دارد. منتها در ازدواج موقت طلاق مفهوم ندارد و به

صرف اتمام مدت یا بذل آن از سوی زوج، رابطه زوجین از هم گسیخته و نیازی به مراجعه به مراجع قضائی یا انجام تشریفات خاص نیست.

گفتار چهارم: عدم نیاز به ثبت ازدواج موقت

برعکس ازدواج دائم که عدم ثبت آن مشمول مقررات کیفری به تکلیف ماده ۲۰ قانون خانواده جدید می باشد

و ضمانت تخلف و عدم انجام آن مطابق ماده ۴۹ همین قانون بدین شرح است که «چنانچه مردی بدون ثبت در

دفاتر رسمی به ازدواج دائم، طلاق یا فسخ نکاح اقدام یا پس از رجوع تا یک ماه از ثبت آن خودداری یا در

مواردی که ثبت نکاح موقت الزامی است از ثبت آن امتناع کند، ضمن الزام به ثبت واقعه به پرداخت جزای

نقدی درجه پنج و یا حبس تعزیری درجه هفت محکوم می شود. این مجازات در مورد مردی که از ثبت انفساخ

نکاح و اعلام بطلان نکاح یا طلاق استنکاف کند نیز مقرر است.» ثبت ازدواج موقت نیاز نیست مگر در موارد ذیل:

۱. باردار شدن زوجه؛

۲. توافق طرفین؛

٣. شرط ضمن عقد